Wat doet een mens zoal op de Dag van de Arbeid... een verslagje maken dan maar van een weer geweldig geslaagde hoogtestage! Ditmaal koos ik voor Asela, een klein dorpje op circa 2500m hoogte in Ethiopia. Almenesh Belete had me verteld dat zij daar dikwijls verbleef en het leek me wel een hele belevenis om er te gaan trainen. En inderdaad, het was weer een heel avontuur en ik heb er enorm van genoten, maar werd ook weer met de neus op de feiten gedrukt hoe de atleten in deze landen "leven" voor hun sport. Reeds om 6u 's morgens liep het hele bos vol atleten, van jong tot oud, scholen, trainers,... Bij ons zouden ze je zot verklaren. In de late namiddag volgde een tweede training en soms nog wat oefeningen tussendoor. Zo heb ik dus ook een dikke twee weken geleefd, wat leidde tot een mooi aantal loopkilometers.
Vanaf de eerste dag introduceerde Almenesh en Dame (man van Almenesh) me in de Ethiopische leefgewoonten en zorgden ze ervoor dat ik op een professionele manier kon trainen. Zo kreeg ik één van Almenesh haar 'pacemakers' (hazen), die iedere training met me mee liep en op basis van mijn communiceren sneller of trager liep. Vooral tijdens de tempotrainingen héél interessant! Ephrim, zo noemde de jongen, was een uiterst sympathieke kerel met wie ik dus elke training heb gedaan. En bovendien had hij een opleiding om massage te geven gevolgd en daar mocht ik eveneens van profiteren! Dus ja, de trainingen waren plezant en we startten altijd met een heel groepje, maar dikwijls liep iedereen met zijn of haar pacemaker na een tijdje zijn eigen tempo. De trainingen waren toch wel zwaar, zeker op de piste of de langere tempo's. De hoogte voelde ik heel goed, wat natuurlijk ook wel de bedoeling is. Naarmate dat de stage vorderde raakte ik het meer gewoon, maar toch... Nu, ik ben heel tevreden met de trainingen die ik heb kunnen afwerken en ik hoop dat dit zich zal uiten de komende wedstrijdperiode.
Het hotel was ook dik in orde. Ze deden er echt alles wat je vroeg en je kon er ongeveer alles krijgen van eten. Van de echte Ethiopische keuken, zoals injera en gomen, tot Westerse dingen zoals biefstuk, spaghetti en oatmeal. Injera is echt een aanrader voor lopers. Het is een soort koolhydraatrijke pannekoek boordevol ijzer en het wordt daar zowel 's morgens, 's middags als 's avonds gegeten. Je moet het wel met je handen eten :-) Genieten was het, naast de harde traingen. Pasen heb ik samen mogen vieren met Almenesh en Dame, de pacemakers,... Wel geen chocoladepaaseitjes, maar de lekkere injera maakte het goed! Ik zou zo terug willen vertrekken naar Ethiopia, terug in dat ritme leven, maar ja, nu is het tijd voor wat wedstrijden en bijgevolg hoort 'taperen' er ook bij!
Zie hier voor meer foto's!
Zie hier voor meer foto's!